فریلنسرها کجا کار می‌کنند؟ فضای کار اشتراکی بهتر است یا کافی شاپ؟
بزرگ‌ترین دردی که به‌عنوان یک فریلنسر می‌توانید داشته باشید این است که کسی به شما بگوید بیکار. یا از شما بخواهند که در ساعت کاری برای خرید یا مهمانی، دوستانتان را همراهی کنید. رد کردن چنین پیشنهادهایی، آن‌هم وقتی‌که تمام مدت در خانه هستید، کار سختی است. دوستان و اهالی خانه تصور می‌کنند که برای کار کردن باید از خانه بیرون رفت. وقتی هم کسی در خانه کار می‌کند، یعنی عملاً بیکار است. اینجاست که یک فریلنسر زحمت نشستن در یک کافی شاپ را به جان می‌خرد تا تمرکز، اعتبار و انگیزه خودش را حفظ کند. یا این‌که به سمت روش‌های جدیدتر مانند فضای کار اشتراکی تمایل پیدا کند. فضایی که کار کردن واقعی را به پیش چشم یک فریلنسر می‌گذارد. جایی که کتابخانه، کافی‌شاپ و چند تا ویژگی دیگر را هم دارد.
اگر شما هم در انتخاب بین کار کردن در خانه، کافی شاپ، کتابخانه یا فضای کار اشتراکی تردید دارد، بعد از خواندن این یادداشت با دید بازتری به کار کردن در بیرون از خانه فکر می‌کنید. تلاش کرده‌ایم که جوابی برای بیشتر سؤال‌ها در این موضوع داشته باشیم.
گزینه‌های کار کردن بیرون از خانه
وقتی حسابی قانع شدید که خانه جای مناسبی برای کار کردن نیست، دنبال فضاهایی می‌گردیم که سکوت، آرامش و امنیت داشته باشد. کار کردن در پارک به دلیل شلوغی، گرما و سرما و مشکلات برق و اینترنت، از ابتدا درست نیست. کتابخانه محلی، سکوت و آرامشی را به ما هدیه می‌دهد که می‌خواستیم. اما باز هم وقتی گرسنگی و تشنگی به سراغمان می‌آید، باید به بیرون از این محیط برویم. به علاوه جای مناسبی هم برای قرارهای کاری نیست. کتابخانه را به سکوت و آرامشی که دارد می‌شناسیم. اما گزینه مناسبی برای کسی است که می‌خواهد پایان‌نامه‌اش را بنویسد.
گزینه بعدی که به نظر معقول‌تر از بقیه می‌رسد، کافی شاپ است. جایی که میز و صندلی دارد، به‌راحتی می‌توان به برق متصل شد و کارها و پروژه‌ها را تمام کرد. کافی شاپ معمولاً گزینه مناسب برای کسی است که فقط می‌خواهد کارش را انجام بدهد، چای و قهوه‌اش سر جایش باشد و بتواند بنویسد، پروژه‌ای را تمام کند، یا کاری را تحویل بدهد. اما اگر بخواهد به‌طور مداوم و روتین کارهای مشخصی را انجام بدهد، بعد از مدتی خستگی به سراغش خواهد آمد.
فضای کار اشتراکی: گزینه‌ای جدید و کارساز برای فریلنسری
فضای کار اشتراکی جایی است که هم برق و اینترنت و قهوه و میز دارد، هم سکوت و آرامش و قفسه‌هایی برای وسایل. در این فضا، محیطی شبیه به محل کار طراحی شده که در آن نیاز نیست حتماً با خودتان یخچال و مایکرویو و قهوه ساز ببرید. پول پیش نیاز نیست که دفتر اجاره کنید، اما در حقیقت شما دفتر کار دارید.
تمام نیازهایی که برای تک تک آن‌ها باید هزینه کنید، در یک دفتر کار اشتراکی مثل زاویه فراهم شده است. قهوه صبحگاهی، میز کار، یخچال، میز نهار و کافی شاپ و اتاق جلسات. نیازی به استخدام حسابدار و منشی هم ندارید. تنها چیزی که در این دفتر کار ندارید، تلفن ثابت است که پیام‌رسان‌ها این نقص را جبران کرده‌اند.
یادداشت مرتبط: نیازهای اساسی یک فضای کار اشتراکی
دفتر کار بدون رئیس با فضای کار اشتراکی
قرارهای کاری، اتاق جلسات، کسانی که می‌توانند همکار شما باشند و می‌توانید حس حضور در یک دفتر کار را داشته باشید، بدون این‌که رئیسی وجود داشته باشد. چه حس و حالی از این بالاتر که دفتر کاری بزرگ بدون رئیس داشته باشید. تصورش هم حیرت‌انگیز است که در محیطی شبیه به یک دفتر کار بزرگ کار کنیم، اما نیاز به گزارش دادن‌های روزانه، هفتگی و ماهیانه نداشته باشیم. یا حداقل اگر این گزارش‌ها را تهیه می‌کنیم، باید پیشرفت خودمان را در نظر بگیریم.
در حدی که توانش را داریم کار می‌کنیم و هیچ کدام از همکارها رقیب نیست. بحث زیرآب‌زنی و خراب کردن و این‌ها در فضای کار اشتراکی مطرح نیست. اینجا همگی با هم دوست هستند و به رشد و پیشرفت همدیگر کمک می‌کنند. درست مثل یک شرکت ایده‌آل که ممکن است در آینده شما مدیرش باشید. شرکتی که تمام کارمندهایش فقط به فکر رشد و پیشرفت هستند. چه شبیه سازی و آزمایشگاهی بهتر از یک فضای کار اشتراکی می‌توانید پیدا کنید؟
یادداشت مرتبط: دلایل انتخاب فضای کار اشتراکی به روایت یک زاویه نشین
شبیه به محیط کار واقعی، با همکاران واقعی
یکی از بزرگ‌ترین دلایلی که کار کردن در کافی شاپ بعد از مدتی خسته‌کننده می‌شود، احساس تنهایی است. هیچ‌کدام از مشتری‌ها دائمی نیستند و قرار هم نیست باشند. اگر هدفون توی گوشتان باشد و به محیط بی‌توجه باشید، هر یک ساعت که بگذرد، فکر می‌کنید در مکان جدیدی نشسته‌اید. کسی نیست با او صحبت کنید، حرف‌هایتان را بزنید یا دغدغه‌هایتان را مطرح کنید. بعد از مدتی حس می‌کنید که حتی توان فکر کردن هم ندارید. چون هر چیزی که داشتید برای تمام کردن پروژه‌ها گذاشته‌اید.
در فضای کار اشتراکی، هر کدام از کسانی که پشت میزها هستند، می‌توانند یکی از همکاران شما باشند. هر کدام از آن‌ها می‌تواند دغدغه، نگرانی، فشار و هدفی مشابه با شما داشته باشد. این‌که کارآفرین باشید یا یک فریلنسر که بخواهید تیم کوچکی را برای خودتان تشکیل بدهید دست خودتان است. از هر جنسی که بخواهید در فضای کار اشتراکی هست.
یادداشت مرتبط: استارت‌آپ چیست؟ مراحل شکل‌گیری و تکامل یک استارت‌آپ
برنامه‌های مشترک برای تعامل بهتر
حتی اگر جزو کسانی باشید که مهارت‌های ارتباطی کمرنگی دارید، فضای کار اشتراکی به‌مرور به شما کمک می‌کند که ارتباطات بهتری پیدا کنید. برنامه‌های دورهمی که در زاویه برگزار می‌شوند، به اعضای فضای کار کمک می‌کنند که ارتباط خودشان را شکل بدهند و کم کم خودشان را پیدا کنند. مشکلی که تا دیروز فکر می‌کردید فقط خود شما با آن درگیر هستید، دیگر مشکل شخصی نیست. بخش جذاب‌تر این جاست که چند تا راه حل جدید پیدا می‌کنید که ممکن است به شکست یا موفقیت برسد. حالا می‌توانید با دید بازتری تصمیم بگیرید. شاید یکی از آن تصمیم‌های اشتباه، تصمیمی بوده که می‌خواستید انجامش بدهید و حالا منصرف بشوید.
زاویه یک فضای کار اشتراکی است که با امکان ارتباط مؤثر با دیگر همکاران را در برنامه‌های دورهمی برای دوستان ایجاد می‌کند. هر چه قدر که تعامل بهتری داشته باشید، مسلماً به هدف‌هایتان نزدیک‌تر می‌شوید.
تیم زاویه