تعادل کار و زندگی در زاویه
وقتی که شروع به زندگی فریلنسری میکنیم، تعادل کار و زندگی به هم میخورد. همان جا که قرار است زندگی کنیم، غذا بخوریم، دوستانمان را ببینیم، فیلم و مسابقه ورزشی تماشا کنیم، باید کارمان را هم انجام بدهیم. این اولین چالشی است که توی خانه و زندگی مان به وجود میآید. بحث کار و فعالیتهای اجتماعی با یکدیگر قاطی میشوند و بعد از مدتی متوجه میشویم که دیگر بازدهی سابق را نداریم.
آنهایی که خیلی خوب کار میکنند، نیاز به تفریح و فراغت در آنها بالا میآید و کم کم از این همه کار کردن در خانه کم میآورند. هر روز توی توییتر شکایت میکنند و از وضعیت خودشان مینویسند. البته که حق دارند، زیرا فضایی که در آن کار میکنند، قرار بوده محل زندگی هم باشد، اما در حال حاضر فقط یک محل کار جدی است.
هر چیزی سر جای خودش
یکی از دلایلی که فضاهای اداری به وجود آمدهاند، جدا کردن محل کار و محل زندگی است. کارمندان و مدیران موفق، کسانی هستند که در محل کارشان فقط به کار میپردازند. اگر فض بگیریم که فضای خانه شان به اندازه کافی هیجانانگیز و جذاب باشد، فضای شرکت و اداره برای آنها سرشار از حس فعالیت و حرفه است.
در کتاب «از خوب به عالی» در بخش خانواده به این موضوع اشاره میکند که مدیران این شرکتها کارشان را فدای خانواده یا برعکس نکرده اند. هر چیزی سر جای خودش دارد اتفاق میافتد.
خیلی از همکارانی که زاویه را برای کار کردن انتخاب کردهاند، کار و شغلشان را به اینجا آورده اند. استارتاپهای زیادی با جدیت در این فضا به کارشان مشغولند. فریلنسرها هم معمولاً پشت میزهایشان در حال کار کردن هستند و گاهی حتی برای شرکت در رویدادها هم از پشت میز بلند نمیشوند.
مطالب مرتبط
توی زاویه چی کار می کنیم؟ | آشنایی با رویدادهای عمومی زاویه
چند ضرر جدی برای حضور در فضای کار اشتراکی
طچالش تعطیلی یا تعطیل کاری در زاویه
کار و زندگی در زاویه
در فضای اشتراکی زاویه برای این که محیط خیلی خشک و رسمی نباشد، فضا به شکلی طراحی شده که بشود کار و زندگی را در این محیط داشت. بعضی از فریلنسرها تا دیروقت در این فضا میمانند. گاهی لازم است برای رساندن یک پروژه، در زاویه بمانند و کارها را برسانند. بنابراین غذا خوردن، دورهمی، فضایی برای چای و سیگار و گپ زدن در کنار محیط کار قرار گرفته که کاملاً جدا از محیط کار است.
کار کردن به مدت طولانی میتواند آسیبهای زیادی به سیستم و سلامتی ما بزند. که در صورت ایجاد تعادل بین کار و زندگی میتواند این مشکل برطرف بشود. اگر چه لازم است که محیط کار و فضای اشتراکی به شکل سابق خود باقی بماند، اما نمیتواند خشک و رسمی باشد.
قانون ساعت کار برای ایجاد تعادل
یکی از قوانین مهم شغلی برای ایجاد تعادل در کار و زندگی همین قانون ساعت کار است. برای ایجاد این تعادل، ساعت کاری تعیین شد و برای اجرای آن قوانین سختگیرانه ای نیز گذاشته شد. از جمله الزامی بودن مرخصی اجباری که برای رویدادهای مشخصی مثل بیماری، بچه دار شدن و رویدادهای دردناکی مانند فوت اقوام و… که در سیستم کاری وجود دارد.
فضای کار اشتراکی با وجود تمام مزایایی که دارد، از این قانون رعایت نمیکند. در نتیجه وقتی وارد کار میشوید، ساعت کاری مشخص نیست. اگر کاری تا ساعت ده شب هم طول بکشد، فضای اشتراکی زاویه باز است. بنابراین تنبلی و اتلاف وقت در طول این مدت بالا میرود.
برای ایجاد این تعادل، فضای کار را به شکل مشخصی از فضایی که برای غذا خوردن، جلسه گذاشتن، دورهمی و فعالیتهای غیر کاری دیگر جدا کرده ایم. در نتیجه اگر کسی در زاویه وقتش را تلف میکند، این حواس پرتی را باید به گردن خودش بیاندازد.
تاثیرات به هم خوردن تعادل
اگر کسی این تعادل از دستش در برود و نتواند ساعت کاری اش را مدیریت کند، کم کم دچار بیماریهای جسمی و روحی خواهد شد. در کتاب «چرا میخوابیم» نوشته متیو واکر، به این موضوع اشاره کرده است که کم کردن خواب برای بیشتر کار کردن، باعث بروز چنین بیماریهایی خواهد شد. در مقابل اگر این تعادل به شکل سازنده ای ایجاد شود، بیماریهای جسمی گذشته که با وجود مصرف داروهای متعدد خوب نشده بود، در مسیر بهبود قرار میگیرند.
وقتی ساعتهای کاری زیاد میشود، به طور ناخودآگاه، استرس و اضطراب هم به آن اضافه میشود. اگر به موفقیتی نرسیم که انتظارش را داشتیم، احتمالاً این استرس بیشتر هم خواهد شد. بیشتر کار کردن کمکی نمیکند که زودتر به نتیجه برسیم. همین کاهش تاب آوری در حین کار، باعث کاهش واضح بازدهی و فاصله گرفتن از موفقیت میشود.
چه بیماریهایی سراغمان میآید؟
استرس و فشار روانی به مرور باعث کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن میشود. کم تر شدن قدرت این سیستم به کاهش مقاومت در برابر بیماریها میشود. در نتیجه اگر تا دیروز بدنتان حتی بعد از ورزش سنگین دچار افت نمیشد، بعد از یک دوره پرفشار کاری به سرماخوردگی هم اجازه ورود میدهد. در نتیجه میبینیم که تحمل سرما و گرما کمتر میشود، نسبت به صداها حساس تر میشویم و زودتر از کوره در میرویم.
اینها نشانههایی از به هم خوردن تعادل کار و زندگی است:
- سردردهای طولانی و مداوم
- بالا رفتن فشار خون
- بی خوابی و بدخوابی
- پرخاشگر شدن
- افسردگی نسبی
- ناامیدی از رسیدن به هدف
- کم شدن مقاومت در برابر بیماریها
ایجاد تعادل بین کار و زندگی
برای این کار باید بتوانیم ساعت کاری مشخصی برای خودمان تعیین کنیم و به آن پایبند بمانیم. تا جایی که میتوانیم محیط کار و زندگی را از همدیگر جدا کنیم. فضای کار اشتراکی زاویه این فرصت را به شما میدهد که از نظر محیطی بتوانید این دو تا محیط را از همدیگر جدا کنید.
زاویه به صورت بیست و چهار ساعته باز است، اما ساعت کاری خودتان را طوری تنظیم کنید که بیشتر از هشت یا نهایتاً ده ساعت کار نکنید. از وقتتان به صورت مفید استفاده کنید تا احساس رضایت کاری در شما ایجاد بشود و نیازی نباشد که خارج از محیط کار هم به شغل و برنامههای کاری فکر کنید. زمانی را برای تفریح و خوشگذرانی در نظر بگیرید.
نسبت به نشانههایی که در بالا گفتیم حساس باشید و سعی نکنید با محرکهای دیگر مانند کافئین، نیکوتین، خوردن چای، یا فعالیتهای مضر دیگر آن را جبران کنید. به بدنتان رسیدگی کنید و برای سلامتی تان برنامه داشته باشید.
مصطفی مردانی
وبلاگ زاویه