نکته‌هایی برای انتخاب فضای کار اشتراکی

کار کردن در فضای کار اشتراکی به مرور تبدیل به ترند شده و این روزها همه دوست دارند که در این فضا کار کنند. انتخاب فضای کار اشتراکی یکی از گزینه ها است. اما قبل از این که سراغ چنین انتخابی بروید، بهتر است کمی با فرهنگ این فضا هم اشنا بشوید. تجربه‌های ناموفق زیادی داشتیم که بعد از یکی دو ماه حضور، قید بودن در زاویه را زده اند. حضور در فضای کار اشتراکی از جنبه‌های مختلف مفید است، اما این مزیت‌ها برای همه کار نمی‌کند.

تجربه ای که از حضور آدم‌های مختلف در زاویه داشته ایم، به ما ثابت کرده است که این فضا برای هر کسی مناسب نیست. در مقابل، کسانی هم هستند که بیشترین استفاده را از این فضا می‌برند و انرژی فضا را چند برابر می‌کنند. این مسئله، اتفاقی نیست و دلایل خودش را دارد.

مطالب مرتبط: 

فضای کار اشتراکی به دردت می‌خورد یا نه؟

زمانی برای مستی کار آزاد | نگاهی دوباره به فریلنسری

چند ضرر جدی برای حضور در فضای کار اشتراکی

فضای کار مشترک

وقتی استیو جابز از اپل اخراج شد و روی پیکسار سرمایه گذاری کرد، تمهید جالبی را در پیش گرفت. به جای این که یک ساختمان چند طبقه در مرکز شهر را اجاره کند، یک کارخانه متروکه را برای شرکت خرید. فضای کارخانه به او این اجازه را می‌داد که ساختمانی مطابق با سلیقه خودش طراحی کند.

مرکز ساختمان را خالی گذاشت و تمام اتاق‌ها را در اطراف آن طراحی کرد. تفکر پشت طراحی چنین ساختمانی این بود که افراد در مواقع مختلف با همدیگر روبرو بشوند و حرف بزنند. نظر استیو جابز این بود که جایی وجود داشته باشد تا آدم‌ها  بیرون بیایند و کنار همدیگر جمع بشوند. ارتباط و اشتراک گذاری ایده‌ها در چنین فضایی که دیگران در یک فضای غیررسمی با هم مواجه می‌شوند بیشتر شکل می‌گرفت تا جلسه‌های رسمی. چنین رویکردی باعث گسترش و قدرت گرفتن پیکسار شد.

این رویکرد نشان می‌دهد که قبل از انتخاب فضای کار اشتراکی به چه نکته‌هایی باید فکر کنیم.

آیا آن‌قدر قابل مکالمه و تعامل پذیر هستیم که در چنین فضایی رشد کنیم؟

آیا در چنین فضایی جا می شویم و می توانیم خودمان را پیدا کنیم؟

آیا انتخاب فضای کار اشتراکی تنها گزینه است؟

اشتراک گذاری ایده‌ها

قابل درک است که بدون علاقه به اشتراک گذاری ایده‌ها و ارتباط با دیگر متخصصان، عملاً فضای کار اشتراکی کاربردش را از دست می‌دهد. وقتی کسی در زاویه باشد که نخواهد با دیگران ارتباط بگیرد، عملاً مزیت فضای کار اشتراکی را درک نکرده است. چنین فضایی برای مواجه شدن با بخش‌های مختلف شغل و حرفه ماست. قبل از انتخاب فضای کار اشتراکی باید به مزیت‌‌های احتمالی‌اش اهمیت بدهیم و برایش برنامه داشته باشیم.

متخصصان زیاد دیگری هستند که  با همان مشکلات و چالش‌های شما روبرو هستند یا قبلاً چنین چالشی داشته اند. زمانی که ارتباط دو نفره شکل بگیرد، چالش را ساده تر می‌توانیم حل کنیم. رویدادهای عمومی زاویه، محل خوبی هستند که بتوانیم با همفکرها و همکارهای بیشتری آشنا بشویم و چالش‌هایمان را حل کنیم.

اینجا خانه-شرکت نیست

اصطلاح Home-office که به ترجمه فارسی دقیقی برایش نیست، در مورد فضای کار اشتراکی صدق نمی‌کند. اگر خانه تان را تبدیل به دفتر کار کنید، احتمالاً به آزادی‌های درون خانه هم فکر می‌کنید. این که می‌توانید نیروهای کاری متعددی داشته باشید و صرفاً برای قرارهای مهم یا نیروهای وفادار، اجازه حضور در دفتر کار را بدهید. آزادی‌های دیگر هم مثل استفاده از آشپزخانه، فضای استراحت و… را هم دارید.

انتخاب فضای کار اشتراکی

فضای کار اشتراکی قرار نیست یک خانه-شرکت دیگر باشد. در این جا با افراد زیادی روبرو می‌شوید که الزاماً همکار شما نیستند، اما می‌توانید با همدیگر ارتباط بگیرید. زاویه شبیه به یک فضای کار بزرگ است که تیم‌های مختلف در کنار همدیگر کار می‌کنند. استخدام و اخراج هر کسی در دستان خودش است و رئیسی وجود ندارد که اعضا را مدیریت کند. اما حضور این افراد، محدودیت‌هایی را هم برای ما ایجاد می‌کند.

مثلاً ممکن است به اندازه کافی احساس امنیت نکنیم. یا دلمان نخواهد کسی به مانیتور ما نزدیک بشود یا بخواهد با ما صحبت کند. از جلسه‌های چند نفره فرار می‌کنیم تا بتوانیم روی کارمان تمرکز کنیم. یا این که آن قدر درگیر ارتباطات می‌شویم که از کار اصلی خودمان غافل می‌مانیم.

مدیریت زمان

تمام کسانی که در زاویه حضور دارند، باید به مدیریت زمان اهمیت بدهند. فضاهای مختلفی برای صحبت‌های چند نفره در زاویه وجود دارد. همچنین آزادی عملی که داریم اجازه می‌دهد که وقت زیادی را تلف کنیم. سر و صداهای مختلف در فضا، رویدادهای عمومی، دوستی‌های مختلف و روابطی که شکل می‌گیرند باعث می‌شود که وقت بیشتری را صرف ارتباط کنیم.

این وقت‌های تلف شده ممکن است اجازه ندهند که در رویدادهای عمومی شرکت کنیم و کمتر بتوانیم تبادل دانش داشته باشیم. این انتقال اطلاعات باعث رشد دو طرفه می‌شود. خود این هم افزایی دانش یکی از مزیت‌های حضور در زاویه است که اگر برایمان اهمیت نداشته باشد، احتمالاً بهتر است که در خانه بمانیم.

نزدیک شدن به حس شروع

وقتی که در خانه کار می‌کنیم، یعنی خیلی آماده شروع یک کسب و کار را نداریم. هنوز مشکلات و مزایای ایده کاری مان را نمی‌دانیم، هنوز آن قدری قدرت نداریم که بخواهیم دفتر اجاره کنیم و تیم بسازیم. پس هنوز به حس شروع نزدیک نشده ایم. در نتیجه با کمترین نور و صدای ممکن، در بازار حرکت می‌کنیم.

فضای کار اشتراکی برای کسانی مناسب است که جرات سر و صدا کردن را پیدا کرده اند. این فضا به شما جرات می‌دهد که در مورد ایده و شغل و توانایی‌هایتان صحبت کنید. آن را به چالش بکشید و جنبه‌های مختلفش را ببینید. در نتیجه می‌توانید حضور در یک شرکت بزرگ را تصور کنید.

فضای کار اشتراکی زاویه، از جنبه‌های خیلی زیادی شبیه به یک شرکت بزرگ است. میز کارهای قرار داده شده در اینجا، حس کار کردن در یک فضای کار را به ما القا می‌کند. اتاق جلسه‌های مجزایی وجود دارد که بتوانید با تیم‌های مختلف یا مشتریان خودتان جلسه بگذارید. و حس کنید که می‌توانید کسب و کار خودتان را شروع کنید.

چه قدر آماده اید؟

اگر فکر می‌کنید به اندازه کافی برای حضور در یک فضای کار اشتراکی آماده هستید، می‌توانید خودتان را محک بزنید. سعی  کنید با مختصصان و همکاران دیگر ارتباط بگیرید. در مورد ایده کاری خودتان واقع بینانه تر بشوید. به این فکر کنید که تا چه میزان می‌خواهید رشد کنید و جلو بروید. چه قدر به نقطه شروع نزدیک هستید و از بیان کردنش چه قدر اطمینان دارید؟

تمام این نکته‌ها به شما نشان می‌دهد که آماده حضور در فضای کار اشتراکی هستید یا نه؟ اجاره کردن میز در فضای کار اشتراکی و آوردن سکوت خودتان به زاویه، کمکی به شما نخواهد کرد. در موارد بسیار زیادی دیده شده که چنین آدم‌هایی خودشان به سرعت این فضا را ترک می‌کنند.

مصطفی مردانی

وبلاگ زاویه